Van Bambi tot de heerlijke Nikon-momentjes. Iedereen huilt en lacht, bij films en zelfs bij commercials. Iedereen zeikt. Janken doen we over alles. Tranen van verdriet of van het lachen. Hoe gaan organisaties met de uiting en impact van emoties om? Maken ze daar wel of geen gebruik van? Voor alle weetjes en grappige of zielige verhalen in de wereld van de emotie: “Jankwijf?!

zondag 23 juni 2013

Zeemeerminnen: Ze bestaan!

Een echte zondagavond.. Geen plannen. Dus lekker een avondje bankhangen en tv kijken. Dus ik pak een fles wijn erbij, een bak chips, doe mijn zondagavond-chill-broek aan en installeer mezelf op de bank. Het zappen kan beginnen!

Helaas is er deze zondag niet bizar veel op tv. Tot ik bij Discovery Channel kom. Hmm. Interessant. De grote walvissen aanspoeling in 2004 heeft een bizarre oorzaak. De Amerikaanse marine heeft sonarwapens in zee getest. Allemaal onderzoeken gedaan. Onderzoeker van de NOAA doen hun woordje over wat zij ontdekt hebben. En daar issie dan: "The bloop sound". Zeemeerminnen bestaan! Er is bewijs gevonden. De regering probeert het stil te houden. Lichamen gevonden. Vanalles. Mermaids: The Body Found. Dat is de naam van de super intrigerende docu.

Ik denk: dit moeten m'n vrienden weten! Dus gooi ik het in het groepsgesprek. "Wow echt ziek. Is iemand Discovery Channel aan het kijken? Kippenvel jongens! Zeemeerminnen!" reacties:
"Bestaan die?"
"Nee man, serieus?"
"Awesome"
"Heb het ook opgezet, facinerend! Echt leip!"


"Hahaha, dat is nep. Dat was laatst in het nieuws"

Whaat?! Denk ik bij mezelf. Discovery Channel zendt net-docu's uit? Dat geloof ik niet. Maar met een beetje Googlen zie ik het al. Bummer.. Zo overtuigend. Was echt zwaar onder de indruk. Maar nu ik weet dat het nep is, is de docu al meteen niet meer leuk. We staan er allemaal versteld van dan Discovery Channel zoiets uitzendt. Niet verwacht dat zij onzin uitzenden. De zender van de wetenschap. Niet dus.

Nooit kijk ik meer naar de zender zonder in m'n achterhoofd te denken dat het nep is.

Dáaaaaaaag Doscovery Channel!


Nieuwsgierig naar meer Opvallend?


vrijdag 21 juni 2013

# 40

En omdat deze het ook altijd goed doen:


60 seconds movie

Waar ga ik nou van janken? Nou. Hiervan dus.

Mannen versus vrouwen

Vrouwen zijn veel emotioneler dan mannen. Ja. Zo is het toch? Tenminste dat zou je denken. Maar nee. Mannen en vrouwen zijn even emotioneel. Zo is gebleken uit een test. Maar toch zie je vrouwen vaker huilen en praten ze meer over hun emoties. Waar ligt dat nou aan?

Het verschil is dat de verbindingen in de hersenen anders zijn bij mannen dan bij vrouwen. 
Als mannen emotioneel raken reageert het gedeelte van de hersenen dat bewegingen detecteert en het visuele controleert. Zou dat de reden zijn dat mannen sneller seks willen? 

Bij vrouwen is dat anders. Daar reageren delen in de hersenen die reguleren wat er in het lichaam gebeurt. Zoals de bloeddruk, hormonen en dergelijke. Bovendien is er bij vrouwen nog een andere verbinding beter gelegd. Deze zorgt ervoor dat vrouwen meer over hun emoties praten. 

Toch zijn er ook mannen die heel emotioneel zijn. Ik vraag me dan af of bij die ene man dan de visuele controle minder is en dat zij daardoor wel veel over hun emoties praten. Of zouden zij gewoon iets extra's hebben. Dat ze beide verbindingen hebben. 

Natuurlijk verschilt het van persoon tot persoon. En dan zijn er ook nog verwachtingen. In sommige culturen of zelfs gezinnen mogen de mannen niet huilen. Logisch dat je je dan inhoud anders krijg je een pak slaag van je vader. En dat wil niemand. 


Benieuwd naar meer Vers gedachtenvoer?



donderdag 20 juni 2013

Handig!

Onion goggles, voor als je het huilen zat bent!
















Voor slechts (?) €19.95 in deze webshop.


Op zoek naar andere wist-je-datjes of opvallende dingen?

woensdag 19 juni 2013

Ik en mijn blog: Waarom?


Janken. Heerlijk toch? Vind ik in ieder geval wel. Soms moet het er gewoon even uit. Huilen kennen we meestal van het huilen van verdriet. Maar het meeste huil ik in opwellingen. Bijvoorbeeld omdat ik het enorm zielig vind als de mama van Bambi dood gaat. Maar ook als ik zo hard moet lachen dat mijn buik pijn doet en er tranen uit mijn ogen komen. 

Wat ik nu ga zeggen zal voor mijn vrienden, familie en huisgenoten wel heel bekend klinken. Als ik tv aan het kijken ben zit ik er helemaal in. Ik hoor NIKS meer van wat er om me heen gebeurt. Resultaat? Ik lach hardop. Denk hardop. En (ook al probeer ik het altijd in te houden) huil hardop. 

Voor een module van school was de opdracht: maak een Blog aan en ga schrijven. Dus bij deze. Fantastische opdracht wel. Af en toe wel lastig. Maar het blijft leuk. Maar het moest wel communicatie gerelateerd zijn. Logisch, aangezien ik communicatie studeer. Voor mij was het onderwerp niet zo moeilijk. Emotie. Dat ligt zo dicht bij me. Hoe uiten mensen en bedrijven emotie en wat is de impact daarvan? Reuze interessant. En honderdduizend mogelijkheden voor postonderwerpen. Communicatie kan niet zonder emotie. En als je het stuk hiervoor gelezen hebt is het niet meer dan logisch voor mij om mijn blog "Jankwijf?!" te noemen.